Mali: de gevaren van decentralisatie

In dit hoofdstuk wordt het proces van decentralisatie in Mali sinds begin van de jaren 1990 kritisch onder de loep genomen. De auteurs kijken daarbij vooral naar de gevolgen van de decentralisatie op het platteland en in het bijzonder voor het lokaal beheer van natuurlijke hulpbronnen. Na een korte analyse van de gevolgen die de koloniale overheersing voor de Afrikaanse staat heeft gehad, werpen de auteurs een blik op Mali en de ontwikkelingen van het bestuur sinds de onafhankelijkheid. Vervolgens wordt de wijze beschreven waarop de Malinese overheid in de jaren negentig de decentralisatie heeft voorbereid en uitgevoerd. Aan de hand van een aantal concrete voorbeelden concluderen de auteurs dat decentralisatie in een land als Mali ook gevaren met zich meebrengt. Het trekken en articuleren van nieuwe administratieve grenzen leidt in veel gevallen tot nieuwe vormen van in- en uitsluiting van bevolkingsgroepen. Etnische identiteiten spelen hierin een prominente rol, omdat zij vaak een van de belangrijkste criteria vormen voor groepsvorming en dus voor in- en uitsluiting van gebruik van de natuurlijke hulpbronnen. Het hoofdstuk is een vertaling en bewerking van G. Hesseling en H. van Dijk, ‘Administrative decentralization and political conflict in Mali’ in: Is violence inevitable in Africa? Theories of conflict and approaches to conflict prevention, ed. by Patrick Chabal, Ulf Engel and Anna-Maria Gentili (2005). Bibliogr., noten. [Samenvatting ASC Leiden]