De crisis van de universiteit in Afrika ten zuiden van de Sahara komt onder andere voort uit het feit dat een in technologisch en organisatorisch opzicht superieure wetenschapsbeoefening zich niet heeft weten aan te passen aan een andere sociopolitieke en culturele context. De vraag rijst of de ontwikkelingssamenwerking uit het Noorden door kan gaan met het voortstuwen van de ‘universiteitstrein’ op te zwakke of te dure rails, met het verwestersen van de intellectuelen in Afrika. De auteur beperkt zich in zijn antwoord tot de menswetenschappen. Vanuit een cultuur-antropologische reflectie put hij uit getuigenissen van Afrikaanse collega’s en studenten, voornamelijk uit Zare, Ghana en Kameroen. Hij stelt een meer veelzijdige basis voor Noord-Zuid universitaire samenwerking voor, die gericht is op tweerichtingsverkeer, en pleit voor een aanzet tot een duidelijker verankering van de universiteit in de lokale cultuur. Bibliogr., noten, samenv. in het Nederlands, Engels en Frans.
